هر نوع تاييد يا تخريب افراد و نهادها در وبلاگها و سايتهاي اينترنتي به نام نويسنده اين وبلاگ، كذب محض و غيرقابل استناد است. تادانه هرگز در هيچ وبلاگي پيغام نميگذارد
لطفا «با»... بنويسيد
یوسف علیخانی، خامه دست ِ سیدمحسن بنی فاطمه / رودبار زیتون
قرار است اينجا با هم گپي بزنيم و اگر حالش را داشتيد براي خودتان چايي يا قهوه‌اي دم كنيد و اميدوار باشيد بعداز خواندن اين ستون، رغبت پيدا كنيد باز گذرتان به اين طرف‌ها بيفتد. پس لطفا به نام ستون دقت كنيد كه «با چشمان كاملا بسته» اين يادداشت را بايد بخوانيد.
تصور مي‌كنم از اهالي اين حوالي هستيد و مي‌خواهيد چند دقيقه‌اي حرف‌هايي را بشنويد كه تا به حال نشنيده ايد و اگر هم شنيده ايد، نشنيده از آن گذشته ايد. پس لطفا با چشمان كاملا بسته، بقيه اين كلمات را دنبال كنيد.
گام اول: وقتي مي‌خواهيد بنويسيد چشمان‌تان را كاملا ببنديد و هيچ فكر نكنيد قرار است داستاني بنويسيد تا جاودانه بماند.
تحليل اين جمله:
«وقتي» يعني زماني كه مشخص كرده‌ايد و قرار است چند دقيقه‌اي خودتان باشيد. قبول كنيد نوشتن يعني چند دقيقه‌اي «خود» بودن و تلاش براي «خود» ماندن و رسيدن به «خود».
«مي خواهيد» يعني اينكه قبول كرده ايد مي‌خواهيد. اگر نمي‌خواستيد كه وقتي براي خودتان نمي‌گذاشتيد و نمي‌رسيد به مي‌خواهيد.
«بنويسيد» تا ننويسيد نمي‌رسيد به وقتي كه مي‌خواهيد. پس شما وقتي را انتخاب كرده ايد و حالا مي‌خواهيد بنويسيد.
«چشمان تان» بهترين عضوي كه خيلي‌ها فكر مي‌كنند بايد وقت نوشتن باز باشد، بايد بسته بماند تا بتوانيد برسيد به اصل وجودي اين كلمات؛ يعني نوشتن.
«كاملا» قبول كنيد هيچ وقت به نوشتن نمي‌رسيد اگر «كاملا» و «دربست» نخواسته باشيد كاري را بكنيد و اين كار چه بهتر كه نوشتن باشد كه نياز دارد به شما و شما نياز داريد صد البته به آن.
«ببنديد» تا دري را نبنديد ز حكمت در ِ ديگري به رويتان باز نمي‌شود و تا چشمان تان را كاملا نبنديد، كاغذ و كلمه نمي‌آيد به اختيارتان تا چشم و گوش شما بشود و آني بيايد به كلمه و در اختيارش بگيريد كه همه همراهي كنند با شما.
«هيچ» كلمه‌اي است آشنا اما نسبي و به همان نسبت، مطلق. پس به اين كلمه توجه داشته باشيد كه آينده از آن شماست.
«فكر نكنيد» قبول كنيد حالا كه قصد كرده ايد و نشسته‌ايد و چشمان تان را كاملا بسته نگه داشته ايد، ديگر وقت فكر كردن نيست و حالا وقت، وقت عمل است.
«قرار» بدون قرار كاري از پيش نمي‌رود و بهترين قرار، قراري است كه با كلمه گذاشته ايد و اگر خوش قرار باشيد، قرارتان با اين عنصر جادويي برقرار مي‌ماند.
«داستان» همين كه نشسته ايد روبه روي معبدي به نام نامي «كلمه» خود به خود، دست به سينه نشسته ايد و به همين دليل، اين شما نيستيد كه مي‌نويسيد، بلكه آني كه بايد، شما را مي‌نويساند.
«جاودانه» خنده دارترين عنصري كه آدم‌هاي بسياري را هميشه گمراه كرده و به نيستي رسانيده است.
حالا شما حاكم مطلق جايي هستيد كه مال خود خودتان است و آماده ايد بنويسيد. فقط لطفا و لطفا منتظر نمانيد تا ستون بعدي برسد و خودتان را گول نزنيد كه از قديم گفته‌اند از اين ستون به آن ستون فرج است. فرج و پيروزي از آن كساني است كه تا ستون بعدي، خود تكيه داده‌اند به كلمه.
نتيجه: وقتي مي‌خواهيد بنويسيد چشمان تان را كاملا ببنديد و هيچ فكر نكنيد قرار است داستاني بنويسيد تا جاودانه بماند.
* منتشر شده در روزنامه «تهران امروز» پنجشنبه 5 خرداد 90 صفحه 16
تصور مي‌كنم از اهالي اين حوالي هستيد و مي‌خواهيد چند دقيقه‌اي حرف‌هايي را بشنويد كه تا به حال نشنيده ايد و اگر هم شنيده ايد، نشنيده از آن گذشته ايد. پس لطفا با چشمان كاملا بسته، بقيه اين كلمات را دنبال كنيد.
گام اول: وقتي مي‌خواهيد بنويسيد چشمان‌تان را كاملا ببنديد و هيچ فكر نكنيد قرار است داستاني بنويسيد تا جاودانه بماند.
تحليل اين جمله:
«وقتي» يعني زماني كه مشخص كرده‌ايد و قرار است چند دقيقه‌اي خودتان باشيد. قبول كنيد نوشتن يعني چند دقيقه‌اي «خود» بودن و تلاش براي «خود» ماندن و رسيدن به «خود».
«مي خواهيد» يعني اينكه قبول كرده ايد مي‌خواهيد. اگر نمي‌خواستيد كه وقتي براي خودتان نمي‌گذاشتيد و نمي‌رسيد به مي‌خواهيد.
«بنويسيد» تا ننويسيد نمي‌رسيد به وقتي كه مي‌خواهيد. پس شما وقتي را انتخاب كرده ايد و حالا مي‌خواهيد بنويسيد.
«چشمان تان» بهترين عضوي كه خيلي‌ها فكر مي‌كنند بايد وقت نوشتن باز باشد، بايد بسته بماند تا بتوانيد برسيد به اصل وجودي اين كلمات؛ يعني نوشتن.
«كاملا» قبول كنيد هيچ وقت به نوشتن نمي‌رسيد اگر «كاملا» و «دربست» نخواسته باشيد كاري را بكنيد و اين كار چه بهتر كه نوشتن باشد كه نياز دارد به شما و شما نياز داريد صد البته به آن.
«ببنديد» تا دري را نبنديد ز حكمت در ِ ديگري به رويتان باز نمي‌شود و تا چشمان تان را كاملا نبنديد، كاغذ و كلمه نمي‌آيد به اختيارتان تا چشم و گوش شما بشود و آني بيايد به كلمه و در اختيارش بگيريد كه همه همراهي كنند با شما.
«هيچ» كلمه‌اي است آشنا اما نسبي و به همان نسبت، مطلق. پس به اين كلمه توجه داشته باشيد كه آينده از آن شماست.
«فكر نكنيد» قبول كنيد حالا كه قصد كرده ايد و نشسته‌ايد و چشمان تان را كاملا بسته نگه داشته ايد، ديگر وقت فكر كردن نيست و حالا وقت، وقت عمل است.
«قرار» بدون قرار كاري از پيش نمي‌رود و بهترين قرار، قراري است كه با كلمه گذاشته ايد و اگر خوش قرار باشيد، قرارتان با اين عنصر جادويي برقرار مي‌ماند.
«داستان» همين كه نشسته ايد روبه روي معبدي به نام نامي «كلمه» خود به خود، دست به سينه نشسته ايد و به همين دليل، اين شما نيستيد كه مي‌نويسيد، بلكه آني كه بايد، شما را مي‌نويساند.
«جاودانه» خنده دارترين عنصري كه آدم‌هاي بسياري را هميشه گمراه كرده و به نيستي رسانيده است.
حالا شما حاكم مطلق جايي هستيد كه مال خود خودتان است و آماده ايد بنويسيد. فقط لطفا و لطفا منتظر نمانيد تا ستون بعدي برسد و خودتان را گول نزنيد كه از قديم گفته‌اند از اين ستون به آن ستون فرج است. فرج و پيروزي از آن كساني است كه تا ستون بعدي، خود تكيه داده‌اند به كلمه.
نتيجه: وقتي مي‌خواهيد بنويسيد چشمان تان را كاملا ببنديد و هيچ فكر نكنيد قرار است داستاني بنويسيد تا جاودانه بماند.
* منتشر شده در روزنامه «تهران امروز» پنجشنبه 5 خرداد 90 صفحه 16
Labels: tehrooz
آرشيو ماهانه
December 2001July 2002
August 2002
October 2002
December 2002
February 2003
March 2003
April 2003
May 2003
July 2003
August 2003
September 2003
October 2003
November 2003
December 2003
January 2004
February 2004
March 2004
April 2004
May 2004
June 2004
July 2004
September 2004
October 2004
November 2004
December 2004
January 2005
March 2005
June 2005
August 2005
September 2005
October 2005
November 2005
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009
May 2009
June 2009
July 2009
August 2009
September 2009
October 2009
November 2009
December 2009
January 2010
February 2010
March 2010
April 2010
May 2010
June 2010
July 2010
August 2010
September 2010
October 2010
November 2010
December 2010
January 2011
February 2011
March 2011
April 2011
May 2011
June 2011
July 2011
August 2011
September 2011
October 2011
November 2011
December 2011
January 2012
February 2012
March 2012
April 2012
May 2012
June 2012
July 2012
August 2012
September 2012
October 2012
November 2012
December 2012
January 2013
February 2013
March 2013
April 2013
May 2013
June 2013
July 2013
August 2013
September 2013
October 2013
November 2013
December 2013
January 2014
February 2014
March 2014
April 2014
May 2014
June 2014
July 2014
August 2014
September 2014
October 2014
November 2014
December 2014
January 2015
February 2015
March 2015
April 2015
May 2015
June 2015
July 2015
August 2015
September 2015
October 2015
November 2015
December 2015
January 2016
February 2016
March 2016
April 2016
May 2016
June 2016
July 2016
August 2016
September 2016
October 2016
November 2016
December 2016
January 2017
February 2017
March 2017
April 2017
May 2017
August 2017
September 2017
October 2017
November 2017
December 2017
January 2018
February 2018
March 2018
April 2018
May 2018
June 2018
July 2018
August 2018
September 2018