هر نوع تاييد يا تخريب افراد و نهادها در وبلاگها و سايتهاي اينترنتي به نام نويسنده اين وبلاگ، كذب محض و غيرقابل استناد است. تادانه هرگز در هيچ وبلاگي پيغام نميگذارد
هفته كتاب در «فرهنگسراي آيتي»
بزرگترين خوشحالي ام پريروز اين بود كه در جلسهاي شركت داشتم كه مردم در آن حاضر بودند. باور كنيد خسته شدهام از حضور در جلسات ادبي و كتابي كه فقط خودمان و خودمان حاضرانش هستيم. تا كي بايد از مردم دور باشيم؟
پريروز (يكشنبه 24 آبان 88) فرهنگسراي آيتي مراسمي داشت در تقدير از برندگان جايزه «دلنوشتههاي شهروند كوچك» كه مناسبتي هم پيدا كردهبود با هفته كتاب و بعد هم نقد و بررسي «اژدهاكشان» كه عملا تلاش كردم درباره اين كتاب حرف نزنم كه ترديد نداشتم هيچ كدام از شركتكنندهها در جلسه، نخواندهبودندش.
براي همين برعكس «عليالله سليمي» كه تلاش داشت درباره اژدهاكشان حرف بزند، از همه چي حرف زدم جز نوشتن.
وقتی مجری جلسه از من خواست تا توصیهای به نوقلمان داشته باشم که چطور نویسنده بشوند و خودم چطور شدم، بدون لحظهای مکث، خطاب به پدر و مادرهای شرکتکنندههای زیر 18 سال که حاضران جلسه بودند، گفتم: خواهش میکنم! خواهش میکنم! خواهش میکنم برای بچههایتان تا میتوانید بازی کامپیوتری بخرید و فیلمهای انیمیشن و اگر ماهواره ندارید، برایشان بخرید و دستشان را باز بگذارید برای لذت بردن از زندگی. خواهش میکنم! خواهش میکنم و خواهش میکنم برایشان کتاب نخرید و اگر دستشان به نوشتن رفت، بزنید دستشان را قلم کنید. خواهش میکنم نگذارید کلمهای بنویسند و نگذارید بنویسند و نگذارید بنویسند!